Przewidywane efekty główne 

Wyniki uzyskane z realizacji programu wieloletniego umożliwią:
  1. poznanie przyczyn i usunięcie wad roślin strączkowych oraz wprowadzenie nowych technik selekcji, a w konsekwencji umożliwienie wyhodowania ulepszonych odmian o bardziej stabilnych i jakościowo lepszych plonach nasion;
  2. poprawienie jakości materiału siewnego odmian roślin strączkowych;
  3. wskazanie praktyce rolniczej najlepszych rozwiązań technologicznych, uwzględniających opłacalność uprawy roślin strączkowych i motylkowatych drobnonasiennych  na cele paszowe i nasienne;
  4. wprowadzenie nowych, udoskonalonych rozwiązań w agrotechnice roślin strączkowych zwiększających wykorzystanie ich potencjału plonotwórczego i chroniących środowisko glebowe przed degradacją;
  5. wsparcie dla zrównoważonego rolnictwa poprzez zwiększenie bioróżnorodności upraw, a w konsekwencji zwiększenie żyzności gleb oraz zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska;
  6. zmniejszenie zależności od importu komponentów białkowych pasz, co odpowiada zwiększeniu bezpieczeństwa  paszowego kraju;
  7. poznanie aktualnej wartości pokarmowej i przydatności żywieniowej krajowych nasion roślin strączkowych, produktów rzepakowych oraz suszonych wywarów oraz określenie możliwości optymalnego łączenia ich ze sobą w mieszankach i dawkach pokarmowych;
  8. poznanie możliwości częściowej i/lub całkowitej substytucji białka poekstrakcyjnej śruty sojowej przez krajowe źródła białka zarówno w drobnych gospodarstwach ekologicznych jak i przemysłowych fermach zwierzęcych;
  9. poszerzenie wiedzy o wpływie niektórych krajowych źródeł białka na funkcje fizjologiczne przewodu pokarmowego, procesy trawienne i fermentacyjne oraz bliższe poznanie mechanizmów ograniczających strawność składników pokarmowych i sposobów przeciwdziałania.
Przewiduje się, że praktycznym efektem po zakończeniu programu będzie stworzenie warunków do zmniejszenie importu białka paszowego (poekstrakcyjna śruta sojowa) o ok. 50%. Jednocześnie w sytuacji wystąpienia światowego kryzysu białkowego,  stworzone będą warunki zapewniające krajowe bezpieczeństwo białkowe (duża ilość własnego materiału siewnego, nowe odmiany i technologie uprawy,  optymalne receptury paszowe i systemy żywienia zwierząt oraz system produkcji i obrotu nasion)

 Planowany wzrost krajowej produkcji białka roślinnego opiera się o następujące przesłanki:
  • areał uprawy roślin strączkowych, przy zachowaniu dotychczasowych dopłat, wzrośnie do 500 000 ha. co przekłada się na produkcję ok. 300 000 ton białka paszowego.
  • produkcja białka rzepakowego  wzrośnie o 200 000 ton.
  • produkcja białka z suszonych wywarów  wzrośnie o 150 000 ton.
Łącznie przewiduje się wzrost produkcji krajowego białka paszowego o ok. 650 000 ton.
Aktualny import białka paszowego wynosi ok.  1 mln. ton rocznie. Przewidywany,  równoległy wzrost  produkcji zwierzęcej powinien spowodować wzrost zapotrzebowania na importowane białko paszowe do ilości 1.3 mln ton. Uzyskanie w wyniku realizacji programu 650 000 ton białka spowoduje zmniejszenie importu o 50%.